Mariologia i Maryjność

Maryja jest piękna - Andrzej Napiórkowski OSPPE Rok wydania: 2016 - Ilość stron: 280 SPIS TREŚCI: I Ku integralnej mariologii 1.1. Kim jest Maryja? 1.1.1. Czas i środowisko Jej życia 1.1.2. „Jest piękna” – imię Miriam 1.2. Kontekst współczesny 1.2.1. Nowa mariologia 1.2.2. Początki teologii feministycznej 1.2.3. Między feminizmem a emancypacją 1.2.4. Dowartościować kobiecość Maryi 1.2.5. Pobożność ludowa 1.2.6. Polska maryjność – fenomen nie tylko Jasnej Góry 1.3. Historia rozwoju mariologii 1.4. Mariologia jako traktat dogmatyczny 1.5. Źródła mariologii II Pismo Święte o Maryi 2.1. Teksty typiczne Starego Testamentu 2.2. Maryja w świetle Nowego Testamentu 2.2.1. Świadectwo św. Pawła: bezimienna rodząca 2.2.2. Ewangelia św. Marka: Maryja w rodzinie ludzkiej i eschatycznej 2.2.3. Ewangelia św. Mateusza: Maryja w rodowodzie Jezusa 2.2.4. Ewangelia św. Łukasza: Maryja wiary 2.2.5. Mariologia św. Jana: Matka Jezusa 2.2.6. Apokalipsa: Kości

  Ku mariologii w kontekście. Części 1-3 red. Stanisław Celestyn Napiórkowski OFMConv Część 1 – Mariologia Soboru Watykańskiego II Pawła VI Jana Pawła II Część 2 – Mariologia teologów kaznodziejów ruchów odnowy Część 3 – Mariologia zakonów sanktuariów – ekumenizm - varia SPIS TREŚCI Część 1 Mariologia Soboru Watykańskiego II Słowo o złotej trylogii Grzegorz Gut OFMConv Polska recepcja mariologii Soboru Watykańskiego II na przykładzie pism ojca Apoloniusza Żynela OFMConv Wiesław Koc OFMConv Polska recepcja nauki Soboru Watykańskiego II o pośrednictwie Maryi na podstawie "Rycerza Niepokalanej" z lat 1981-1994 Józef Kozłowski Nauka księdza Witolda Pietkuna o macierzyństwie duchowym i współodkupicielstwie Maryi w świetle soborowej Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen gentium Janusz Kumała MIC Maryja jako eschatologiczna ikona Kościoła. Próba teologicznego komentarza do 60 numeru Konstytucji dogmatycznej o Kościele Kazimierz Pek MIC Recepcja myśli Ojcó

  Sympozjum mariologiczne na 20-lecie Polskiego Towarzystwa Mariologicznego w Częstochowie „ Maryjność w Kościele i mariologia w teologii” – to temat sympozjum mariologicznego, które odbyło się w dniach 12-13 września , 2019, w siedzibie Polskiego Towarzystwa Mariologicznego (PTM) w Częstochowie, przy Wyższym Seminarium Duchownym. Sypozjum wpisało się w obchody 20-lecia istnienia PTM. – Zależy nam na tym, aby ta pobożność, która jest pewnego rodzaju specyfiką Polaków, była zdrowa pod względem teologicznym. To bardzo istotne zagadnienie dla kształtu życia Kościoła. W pobożności maryjnej mamy wiele ryzyka różnych wypaczeń – powiedział ks. prof. dr hab. Marek Chmielewski, przewodniczący Polskiego Towarzystwa Mariologicznego. Podczas sympozjum jego uczestnicy wysłuchali referatów: ks. dr. Teofila Siudego, który nakreślił rolę i dzieje Polskiego Towarzystwa Mariologicznego, ks. dr. Kamila Zadrożnego (WSD Częstochowa) o przepowiadaniu i zasady pobożności maryjnej. Ks. prof. dr hab.

  KOMISJA MARYJNA EPISKOPATU POLSKI W SŁUŻBIE POLSKIEJ DROGI MARYJNEJ Artykuł został opublikowany w 10 tomie Biblioteki Mariologicznej pt. Na polskiej drodze maryjnej. Materiały z sympozjum mariologiczno-maryjnego, Pasierbiec, 21-22 października 2006, red. A. Gąsior, ks. J. Królikowski, Polskie Towarzystwo Mariologiczne, Częstochowa-Pasierbiec 2007, s. 27-36. Zobacz też wersję PDF . Kształt polskiej drogi maryjnej w ostatnim półwieczu w dużym stopniu zależał od prac Komisji Maryjnej Episkopatu Polski. Przebieg tych prac możemy odtworzyć i poznać na podstawie zbioru protokołów z zebrań tejże Komisji, zgromadzonych i zachowanych w archiwum Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie, jak również w archiwum Instytutu Prymasowskiego w Warszawie i w Częstochowie. Zbiór ten zawiera blisko 150 protokołów, które wraz z załącznikami liczą ponad 1000 stron maszynopisu. W oparciu o ten materiał źródłowy w niniejszym przedłożeniu zaprezentowany zostanie wkład Komisji Maryjnej Episkopatu Polski w

  Spojrzenia Maryi Kontemplować Chrystusa z Maryją - Oblicze jaśniejące jak słońce [1] Ewangeliczną scenę przemienienia Chrystusa, można przyjąć za ikonę chrześcijańskiej kontemplacji. „Przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce”(Mt 17, 2). Utkwić wzrok w Chrystusowym obliczu, rozpoznać Jego tajemnicę w zwyczajnej, bolesnej drodze Jego człowieczeństwa, aż ujrzy się Boski blask, objawiony ostatecznie w Zmartwychwstałym, zasiadającym w chwale po prawicy Ojca, to zadanie każdego ucznia Chrystusa, a zatem i nasze zadanie. I tak urzeczywistniają się również dla nas słowa św. Pawła: „wpatrujemy się w jasność Pańską jakby w zwierciadle; za sprawą Ducha Pańskiego, coraz bardziej jaśniejąc, upodabniamy się do Jego obrazu” (2 Kor 3, 18). Maryja wzorem kontemplacji [2] Maryja jest niedoścignionym wzorem kontemplacji Chrystusa.   Nikt nie oddawał się równie pilnie kontemplowaniu Chrystusowego oblicza, jak Maryja. Oczy Jej Serca skupiły się w jakiś sposób na Nim już w chwil