Mariologia i Maryjność

Maryja i Duch Święty Protestanci zarzucają nam, że zapomnieliśmy o Duchu Świętym, że Maryja przysłania nam Ducha Świętego. MARYJA ZWIĄZANA JEST Z DUCHEM ŚWIĘTYM: ·          Boże Macierzyństwo Maryja zawdzięcza Duchowi Świętemu ·          Maryja jest w Wieczerniku podczas Pięćdziesiątnicy Te dwa teksty wskazują na związek Maryi z Duchem Świętym, na ten związek wskazują również liczni Ojcowie Kościoła. Według nich Maryja wszystko zawdzięcza Duchowi Świętemu. Ten związek podkreśla Sobór Watykański II – „Duch Święty miał wpływ na całe życie Maryi i Jemu Maryja zawdzięcza całą swoją wielkość”. Maryja miała pełnię 7 Darów Ducha Świętego.

MARIOLOGIA Miejsce mariologii w teologii Dawniej wyróżniano teologię i mariologię jako dwie odrębne dziedziny. Mariologią zajmował się mariolog, natomiast teologią – teolog. Od Soboru Watykańskiego II mariologia została wciągnięta do teologii, jednak nie przyznano jej jakiegoś znaczącego miejsca. Ojcowie soborowi opowiedzieli się za mariologią w Kościele, gdyż Maryja była najdoskonalszą uczennicą Chrystusa. Zastanawiano się czy poświęcić Maryi osobny traktat czy też włączyć mariologię do innego traktatu. Chciano też włączyć mariologię do chrystologii bądź do eklezjologii. Wielu Ojców soborowych domagało się specjalnego dokumentu poświęconego Maryi, jednak nie wydano takiego dokumentu tylko umieszczono traktat dotyczący Maryi w VIII rozdziale Lumen Gentium. Obecnie w Polsce w ramach teologii dogmatycznej poświęca się Maryi traktat zwany mariologią.

Glossarium Asist – to złote linie na szatach osób ikony jako elementy dekoracyjne wyrażające przynależność do świata wiecznego, olśnionego chwałą zmartwychwstania. Te cieńkie białe kreseczki, tzw. Bliki albo światła sprawiają, że ikona "błyszczy". Technika złocenia nazywane „złocenie na Assist” jest używana do pokrycia poszczególnych fragmentów ikon, takich jak szczegóły obrazu tła lub szat świętych postaci. Akatyst jest hymnem liturgicznym. Nazwa pochodzi z greckiego ακάθιστόσ = ά-nie, καθιδευ-siedzieć. Akatysty są zawsze śpiewane na stojąco, składają się z mniejszych form poezji liturgicznej - ikosów i kondakionów (zazwyczaj 13 kondakionów i 12 ikosów). W tradycji bizantyjskiej Akatyst jest to całe, nabożeństwo złożone z pieśni pochwalnych ku czci Jezusa Chrystusa, Bogurodzicy lub świętych. Najbardziej znanym literaturze chrześcijańskiej i uznanym za najstarszy hymn ku czci Matki Bożej. Najczęściej bywa przypisywany świętemu Romanowi Pieśniarzowi (Roman Melodos).

Inspiracje na Nieustanną Nowennę Tak pisze papież Franciszek: „Duszpasterstwo w kluczu misyjnym nie jest obsesyjne na punkcie luźnego przekazu wielu nauk, które usiłuje się narzucić. Gdy przyjmujemy cel duszpasterski i misyjny styl, który rzeczywiście dotrze do wszystkich bez wyjątku i wykluczeń, przepowiadanie koncentruje się na tym, co istotne, na tym, co jest piękniejsze, większe, bardziej pociągające i jednocześnie najbardziej potrzebne. Propozycja staje się prostsza, nie tracąc przy tym głębi i prawdy, i w ten sposób staje się bardziej przekonywająca i promieniejąca” (EG 35). Jezus Chrystus jest zawsze CENTRUM naszej wiary i wszystkich celebracji chrześcijańskich. Nowenna nie jest celebracją liturgiczną, ale nabożeństwem, dlatego rozważanie podczas Nowenny może przyjąć formę kazania, katechezy lub medytacji. [1] Nieustanna Nowenna odprawiana jest przed widoczną dla wiernych i ozdobioną ikoną. „Od Słowa do życia” – każda katecheza winna dać wskazó

Historia ikony w datach (daty, osoby i wydarzenia związane z ikoną Matki Bożej Nieustającej Pomocy) I-szy wiek – Maryja prorokuje „Odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia” (Łk 1,48). I-szy wiek – według legendy pierwszą ikonę Nieustającej Pomocy napisał (namalował) sam święty Łukasz ewangelista, w czasie kiedy jeszcze Maryja żyła w Jerozolimie. 13-50 - król Abgar V Ukkama bar Manu, władca królestwa Osroene, ze stolicą w Edessie otrzymuje od Chrystusa chustę (Mandylion) z Jego wizerunkiem. 313 – edykt mediolański, wydany przez cesarza Konstantyna, akceptujący chrześcijaństwo jako religię państwową. 431 – sobór Efeski uznaje Maryję za Bogarodzicielkę – ilustracją tego dogmatu jest cykl mozaiek w bazylice Santa Maria Maggiore. V-ty wiek – powstanie ikony „Salus Populi Romani” – Opiekunka Ludu Rzymskiego – najstarszy i najważniejszy wizerunek Maryi w Rzymie. 626/08/7 – pierwsze wykonanie hymnu Akatyst w Blachernach, dzielnicy Konstantynopola. 692 – sobór Tru

Tak pisał o ikonach święty Jan Paweł II w 1987 roku w swojej encyklice Redemptoris Mater 33: „Maryja bywa na nich (ikonach) przedstawiana jako tron Boży, niosący Pana i podający Go ludziom (Theotókos) lub jako droga, która wiedzie do Chrystusa i ukazuje Go (Odigitria), lub jako modląca się Orędowniczka i znak obecności Bożej na drodze wiernych aż do dnia Pańskiego (Deisis), lub jako Opiekunka okrywająca Ludy swym płaszczem ( Pokrov) czy to jako miłosierna i najczulsza Dziewica (Eleousa) . Zwykle bywa przedstawiana wraz z Synem, Dzieciątkiem Jezus w ramionach: właśnie to odniesienie do Syna wsławia Matkę. Czasem obejmuje Go z czułością (Glykofilousa), kiedy indziej hieratyczna zdaje się być pogrążona w kontemplacji Tego, który jest Panem dziejów (por. Ap 5, 9-14)”. „Tak wielkie bogactwo chwały, zebrane z różnych form wielkiej tradycji Kościoła, mogłoby nam pomóc do tego, aby Kościół zaczął na nowo oddychać w pełni „obydwoma płucami”: chodzi o Wschód i Zachód” (RM 34).