Mariologia i Maryjność

  Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny Dogmat ten ogłosił uroczyście papież Piusa XII w dniu 1 listopada 1950 roku w encyklice Munificentissimus Deus: „Niepokalana Matka Boga, Maryja zawsze Dziewica, po zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została wzięta do chwały niebieskiej” (BF VI, 105). Nie wolno przeoczyć, że w powyższej formule dogmatycznej nie chodzi o przekaz historyczny dotyczący czasu, miejsca i okoliczności odejścia Maryi z tego świata. O tych szczegółach historycznych nie wiemy nic pewnego. Dlatego uroczysta definicja nie rozstrzyga kwestii śmierci Maryi. Pomija dyskutowaną kwestię, czy Maryja umarła tak, jak umierają inni ludzie, czy też została od razu, po zakończeniu ziemskiego życia, wzięta do nieba. W sformułowaniu dogmatycznym chodzi wyłącznie o przekaz wiary na który składają się dwie prawdy: zakończenie historycznego życia na ziemi oraz uwielbienie całej osoby Maryi w niebie z duszą i ciałem. Dogmat o Wniebowzięciu nie jest prawdą odkrytą dopiero

  o. Cyprian Moryc OFM - Lublin OBRAZ MATKI BOŻEJ KALWARYJSKIEJ Historia obrazu Wizerunek Matki Bożej Kalwaryjskiej należy do najbardziej czczonych obrazów maryjnych w Polsce. Od czterech stuleci z niesłabnącą żarliwością zdążają do niego rzesze pielgrzymów, dla których nieprzerwanie jest przedmiotem czci i głębokich wzruszeń. „Dziewica Słowiańska”, zespolona ściśle z dziejami najstarszej w Polsce Kalwarii, budziła również zainteresowanie historyków badających dzieje Sanktuarium. Najstarsze wzmianki dotyczące „pradziejów” wizerunku zamieszczają klasztorne kroniki oraz akta inkwizycji z 1641 roku. Łaskami słynący wizerunek przebywając od czterech stuleci w bazylice Matki Bożej Anielskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej wtopił się w duchowy pejzaż sławnego sanktuarium. Trudno uwierzyć, że wcześniej służył prywatnej pobożności kolejnych, często zmieniających się właścicieli. Historyk zakonny odnotował szczególnie emocjonalny sposób odnoszenia się do obrazu: „codziennie wczesnym rankiem, a

Cerkiew i monaster Zaśnięcia Najświętszej Bogurodzicy i św. Jozafata biskupa i męczennika w Warszawie – cerkiew greckokatolicka oraz monaster ojców bazylianów znajdująca się w Warszawie, przy ulicy Miodowej 16. Parafia greckokatolicka pw. Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny W samym ołtarzu jest szczegół ikony Matki Bożej Nieustającej Pomocy  Cerkwie na Łemkowszczyźnie. Rysunki Aleksandra Chylaka - wystawa czasowa - Muzeum Archidiecezji Warszawskiej Cerkwie na Łemkowszczyźnie. Rysunki Aleksandra Chylaka - wystawa czasowa Muzeum Archidiecezji Warszawskiej W okresie wakacyjnym zapraszamy na wystawę rysunków Aleksandra Chylaka, które przeniosą nas na wschodnio – południowe tereny kraju, na łemkowszczyznę. Aleksander Chylak, z wykształcenia architekt związany z Warszawą ale urodzony w Krynicy, w rodzinie grekokatolickiej, od lat 60 do chwili obecnej utrwala na papierze urokliwe drewniane świątynie z rejonów Łemkowszczyzny. Wystawa prezentuje ok. 60 prac wykonanych w różnorodnych

Strona –   http://www.nobla16.pl/ W sierpniu 1955 roku ks. Roguski wprowadził w każdą środę Nowennę do Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Uzasadniał to oczywiście tym, że Matka Boża Nieustającej Pomocy jest patronką parafii. W tej decyzji z pewnością miała swoje podłoże osobista pobożność maryjna pierwszego proboszcza. Tym samym w parafii rozpoczęła się piękna tradycja odmawiania w każdą środę tej nowenny, która trwa nieprzerwanie do chwili obecnej. Parafia rzymskokatolicka Matki Bożej Nieustająca Pomoc - Saska Kępa - Warszawa - ulica Alfreda Nobla ,16.  Piękny – artystycznie kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Warszawie – Saska Kępa – ulica Alfreda Nobla, 16. Gigantyczny wizerunek Nieustającej Pomocy w głównym ołtarzu. Ikona MBNP w prawym bocznym ołtarzu i motywy „nieustającej pomocy” w obrazach Drogi Krzyżowej i w Historii Zbawienia. Nieustanna Nowenna – środy o godzinie 18.30 wiecej o Nieustajacej Pomocy - http://mariologiapopular.blogspot.com

Dia do padre Estou cheia de alegria e de gratidão por Jesus ter me concedido a graça de poder vê-lo antes de partir. A sua generosidade e entrega da própria vida, em favor dos seus irmãos e irmãs, são o seu melhor testemunho e estou certa de que tem rendido inúmeros e excelentes frutos. Seguirei regando o seu sacerdócio com as minhas orações, que elas sejam como minúsculas gotinhas de chuva, refrescando a terra. Peço que leve consigo o meu contato, creio que precisará trocar o número em breve. Assim, se algum dia desejar, mande-me uma mensagem, isso me alegrará muito. Que Jesus o acompanhe e torne, a cada dia, o seu ministério mais fecundo e que, pela intercessão da Virgem do Perpétuo Socorro, de São João Paulo II e de Santo Afonso, o senhor conquiste muitas almas para Deus. 🌹🙏🏼 – Cinara Saudações em Cristo Redentor e sua Mãe! Estamos na véspera da Solenidade do Santíssimo Redentor . Em breve completarei 33 anos de evangelização no Brasil (esse era o meu propósito). No dia 21 de

Teologia dogmatu o wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny, wyrażająca łaskę obdarowania Maryi pełnią zbawienia, dotyka swoją problematyką ważnych tematów teologicznych, łączących się z eschatologią i antropologią. [1] http://bc.upjp2.edu.pl/Content/3767/napiorkowski_maryja_jest_piekna_info.pdf  Podstawą nauki o wniebowzięciu jest nauka o Bożym macierzyństwie i trwałym dziewictwie Najświętszej Maryi Panny. Jak niepokalane poczęcie jest zapowiedzią tych podstawowych prawd maryjnych, tak wniebowzięcie jest ich eschatologicznym dopełnieniem. Dogmat ten ukazuje ostateczne konsekwencje wyboru dokonanego przez łaskę. W tym znaczeniu definicja wniebowzięcia jest konsekwencją dogmatu z roku 1854. W nauce o eschatologicznym uwielbieniu Maryi zawiera się jednak nowy element w stosunku do prawdy o niepokalanym poczęciu. Dogmat o uprzednim odkupieniu Maryi z grzechu pierworodnego kierował spojrzenie na Sprawcę tego niebiańskiego przywileju, a więc był elementem teologii odkupienia i łaski. Nauka o

Maryja jest piękna. Zarys mariologii i maryjności ; Andrzej A. Napiórkowski OSPPE Mariologia integralna i holistyczna [1] W mariologii krzyżują się zagadnienia chrystologiczne, antropologiczne, soteriologiczne, eklezjologiczne, liturgiczne i eschatologiczne. Nowa mariologia winna określić teologiczne związki Maryi z Jezusem Chrystusem, wyznaczyć właściwe Jej miejsce i rolę w życiu Kościoła oraz formy Jej kultu. Analiza treści objawionych pod kątem mariologii i maryjności musi nie tylko być metodologicznie uporządkowana, lecz także prezentować je w ścisłym związku z pozostałymi prawdami wiary chrześcijańskiej. Obecnie w mariologii funkcjonuje dość sztywny schemat chrystotypiczny lub eklezjotypiczny. Nie wydaje się on jednak rozwiązaniem najwłaściwszym. Odnowiona mariologia powinna mieć raczej charakter integralny. Podobne tendencje istnieją zresztą w obszarze eklezjologii, gdzie zakorzenił się już wzorzec nauki o Kościele w świetle teologii fundamentalnej lub w ujęciu teologii dogma