Mariologia i Maryjność

  Święty Alfons i Maryja, Matka Boża   Michael Brehl Wprowadzenie:   Można się zgodzić, że historie powołań bardzo mocno różnią się między sobą, jednak wszystkie posiadają wspólną cechę: delikatną i decydującą interwencję Maryi. Trzeba zaznaczyć, że wśród Świętych znajdujemy takich, którzy więź z Maryją, Matką Jezusa, przeżywali o wiele bardziej intensywnie. Są więc tacy Święci, dla których ich więź z Maryją jest znacznie głębsza niż zwykła relacja syna lub córki do Matki. Do takich „maryjnych świętych” z pewnością możemy zaliczyć św. Alfonsa. Absolutnie w żaden sposób nie przesuwa to osoby Jezusa Chrystusa z centralnego miejsca w jego duchowości, teologii i moralności. Centrum jest dla niego bardzo wyraźnie „chrystologiczne”. Św. Alfons wierzył bowiem, że skoro Bóg dał nam Jezusa przez Maryję, to najpewniejszy sposób dojścia do Jezusa wiedzie właśnie przez Maryję. W rzeczywistości św. Alfons jest tak bardzo „maryjny”, bo jest całkowicie „chrystologiczny”. Jest to pierwsza i fund

Najświętsza Maryja Panna Królowa Polski Najświętsza Maryja Panna Królowa Polski – tytuł Marii z Nazaretu, używany przez polskich katolików. Kult Maryi jako Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski wyróżnia Kościół katolicki spośród innych wyznań chrześcijańskich w Polsce. Kult ma charakter ogólny i występuje w Polsce oraz w polskich parafiach przy skupiskach Polonii. Tytuł NMP Królowej Polski mówi o obecności NMP w historii polskiego narodu. Jan Długosz nazwał Maryję Panią świata i naszą. Tytuł Matki Bożej jako Królowej Polski sięga drugiej połowy XVI wieku. Wtedy to Grzegorz z Sambora po raz pierwszy nazywa Maryję Królową Polski i Polaków. 1 kwietnia 1656 r. w katedrze lwowskiej król Jan Kazimierz w sposób oficjalny ślubował przed wizerunkiem Matki Bożej Łaskawej: „Ciebie za patronkę moją i za Królową państw moich dzisiaj obieram”[1][2][3]. W trzechsetną rocznicę ślubów Jana Kazimierza episkopat Polski z inicjatywy więzionego prymasa Stefana Wyszyńskiego dokonał ponownego zawierze

  Sobota – dzień  poświęcony Maryi? Sobota to dzień Matki Bożej – katolicy wiedzą to nie od dziś. Ale właściwie dlaczego właśnie sobota, a nie którykolwiek inny dzień tygodnia? [1] W kulturze katolickiej piątek poświęcony jest Męce Pana naszego Jezusa Chrystusa. Wynika to oczywiście z tego, iż śmierć krzyżowa nastąpiła właśnie w piątek. Niedziela zaś od wieków poświęcona jest zmartwychwstaniu naszego Pana Jezusa Chrystusa. To również jest proste do wyjaśnienia: Chrystus zmartwychwstał w niedzielę. Między piątkiem a niedzielą jest jednak sobota. Szabat w kulturze żydowskiej był dniem poświęconym Panu. Był to dzień Boży, dzień, w którym stworzenie zostało zakończone. Szabat przestał być świętym dniem od czasu wygaśnięcia żydowskiego przymierza z Bogiem. Katolicy nie mogli jednak pozostawić soboty niezagospodarowanej, tym bardziej, że jest to dzień pomiędzy dwoma innymi bardzo wzniosłymi dniami. Jak zatem wszyscy wiemy, sobota poświęcona jest Matce Bożej. Skąd wywodzi się ta trady