Przejdź do głównej zawartości

Kult maryjny - Szczyrk

 FORMY KULTU MARYJNEGO[1]

1. Odpusty Maryjne


03 maja - Uroczystość Matki Bożej Królowej Polski

15 sierpnia - Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Odpusty te gromadzą rzesze wiernych z całego regionu, a nawet z innych krańców Polski. Niegdyś do tych uroczystości przygotowywano się przez trzy dni. W czasie „Triduum” odprawiano Msze Święte i głoszono kazania. Uroczystości centralne zazwyczaj odbywały się na zewnątrz kościoła (na balkonie). Umożliwiało to rzeszom wiernych bliższe uczestnictwo w Eucharystii.

2. Liturgia

Sakrament pojednania

Sanktuarium w Szczyrku na Górce jest szczególnym miejscem pokuty i pojednania człowieka z Bogiem. Sposobność do korzystania z sakramentu pokuty w tym miejscu była od zawsze. Przybywający pielgrzymi chętnie przystępują do tego sakramentu. W 2010 roku wprowadzono codzienną koronkę do Bożego Miłosierdzia z godzinną adoracją Najświętszego Sakramentu, w czasie której jest możliwość skorzystania z sakramentu pokuty i pojednania.

Eucharystia

Eucharystia jest źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego. W Sanktuarium Szczyrkowskim, jak to w objawieniu zapowiedziała Matka Boża, odprawia się dużo Mszy świętych. Pobożność chrześcijańska zawsze dostrzegała głęboką więź pomiędzy nabożeństwem do Matki Bożej i kultem Eucharystii. Maryja prowadzi wiernych do Eucharystii.

Nowenna

Pośród wielu modlitw zanoszonych do Boga przez przyczynę Maryi uprzywilejowane miejsce ma Nowenna. Dziewięciodniowa, nieprzerwana, zanoszona w konkretnych intencjach, odmawiana szczególnie w miejscach ściśle związanych z kultem maryjnym. Także w szczyrkowskim sanktuarium odprawiana jest nowenna do Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych i Niepokalanie Poczętej Najświętszej Maryi Panny. Ludzie chętnie łączą się we wspólnych modlitwach wypraszając za Jej wstawiennictwem dla siebie i bliskich łaski Boże. Odprawiana jest też nieustanna nowenna do Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych po każdej Mszy świętej.

Miesięczne wspomnienie Matki Bożej

Każdego 24 dnia miesiąca w tradycji salezjańskiej wspomina się Matkę Bożą Wspomożycielkę Wiernych. W sanktuarium szczyrkowskim wspomnienie to przeżywa się nadzwyczaj uroczyście, szczególnie od maja do października. W tym czasie odbywają się czuwania i mają one swój program. Czuwania maryjne stanowią małą tradycję w sanktuarium „na Górce”.

O wartości tych czuwań świadczą liczni wierni, którzy z tej okazji chętnie przybywają, aby wspólnie się modlić.

3. Tradycje pielgrzymkowe

Tradycja pielgrzymowania „na Górkę” ma swoje początki zaraz po ukazaniu się Matki Bożej. Ludzie zaczęli przychodzić na to miejsce, by się modlić - nie były to jednak grupy zorganizowane. W późniejszych latach „na Górkę” przybywały już zorganizowane pielgrzymki parafialne, przede wszystkim na uroczystości odpustowe. Do sanktuarium w ostatnim czasie pielgrzymują dzieci pierwszokomunijne wraz ze swoimi rodzicami i duszpasterzami. Sanktuarium jest pięknym miejscem, także ze względu na położenie dlatego jest miejscem często odwiedzanym, bez względu na porę roku i pogodę. Miejscowi duszpasterze chętnie przyjmują każdą grupę. Oprowadzają po otoczeniu i sanktuarium, opowiadając historię tego miejsca i zachęcają do ponownego przybywania.

4. Pozaliturgiczne formy kultu maryjnego

Sanktuarium to miejsce, w którym obok liturgicznych form kultu maryjnego, praktykowane są liczne pozaliturgiczne formy kultu, do których należą różaniec i inne modlitwy zatwierdzone przez władze kościelne jak również śpiew pieśni, oraz składane podziękowania i prośby.

Różaniec

Tradycja odmawiania różańca „na Górce” sięga objawień Matki Bożej. Choć według zapisów z Pamiętnika Matka Boża nie nakazywała jednoznacznie odmawiać różańca, jednak z relacji wizjonerek wynika, iż prosiła by „mówiono jej pozdrowienie”. Różaniec w sanktuarium odmawiany jest szczególnie w październiku i listopadzie. W czasie miesięcznych czuwań - 24ego dnia miesiąca (od maja do października), odbywa się procesja różańcowa. Uczestnictwo w procesjach różańcowych jest wielką manifestacją wiary w Boga i wyrazem przywiązania do Matki Bożej.

Pieśni i modlitwy

Na przestrzeni wielu lat wierni głęboko przekonani o prawdziwości objawienia czuli potrzebę rozpowszechnienia go w pieśniach i modlitwach. Rozpoczęli więc tworzyć liczne zwrotki o tej tematyce dobierając odpowiednią melodię z innych pieśni lub komponując nową. W ten sposób powstało wiele nowych utworów. Na szczególną uwagę zasługuje pieśń nieznanego autora „O objawieniu Najświętszej Maryi Panny na Górce w Szczyrku", która jest dość dokładnym opisem tamtych wydarzeń jakie miały miejsce. Podobnej treści jest utwór „Pieśń pielgrzymów” ks. Stanisława Domino napisana w 1953 roku.

Powstały także modlitwy do Matki Bożej Szczyrkowskiej zatwierdzone przez władzę kościelną.

Prośby i Podziękowania

Wierni przekonani o objawieniach Maryjnych, od lat pielgrzymując do tego miejsca proszą Matkę Najświętszą o wstawiennictwo przed Bogiem i dziękują za otrzymane łaski. Często pielgrzymi wpisują swoje prośby i podziękowania do Matki Bożej Szczyrkowskiej do specjalnej księgi, która znajduje się na stoliku w bocznej nawie sanktuarium, albo na stronie internetowej: „Intencje, modlitwy”.



[1] http://szczyrksanktuarium.pl/formy-kultu-maryjnego

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Diferentes numerações e tradução dos Salmos

Diferentes numerações e tradução dos Salmos Muitas vezes, encontramos em nossas Bíblias e nos folhetos de Missa dois números diferentes em cima de um Salmo. Um número está entre parênteses. E, em geral, a diferença entre os dois números não passa de um. Por que acontece isso? Precisa ser dito, por primeiro, que os Salmos foram escritos, originalmente, na língua hebraica. Assim chegaram a fazer parte das Sagradas Escrituras do povo judeu. Posteriormente, por sua vez, também os cristãos acolheram essas tradições – e, com isso, os Salmos – como suas Sagradas Escrituras, lendo tais textos como primeira parte de sua Bíblia, ou seja, como Antigo Testamento. “Antigo” indica, neste caso, simplesmente aquilo que existiu por primeiro.   A numeração diferente dos Salmos,

Magnificat - Cântico de Maria (Lc 1,46-55)

Magnificat - Cântico de Maria (Lc 1,46-55) Atenção!!! Em breve o novo livro do padre José Grzywacz, CSsR Magnificat: cântico revolucionário de Maria, a mãe de Jesus. CURSO DE MARIOLOGIA -  Pe. Eugênio Antônio Bisinoto C. Ss. R. Organização: Pe. Jozef Grzywacz, CSsR No canto de Maria (Lc 1,46-55), Lucas traz belíssimo hino em que Maria , cheia de fé, louva a Deus em sua vida, na história da humanidade e no povo de Deus. -    O Magnificat é o canto de Maria na casa de Isabel e de Zacarias, em que ela, cheia do Espírito Santo, proclama as maravilhas de Deus em sua existência e no povo. 1.    O canto de Maria foi denominado de Magnificat, primeira palavra na versão desse hino, significando engrandecer ou exaltar.

A BÍBLIA MANDOU E PERMITE O USO DE IMAGENS DE SANTOS

A BÍBLIA MANDOU E PERMITE O USO DE IMAGENS DE SANTOS Sobre o uso de imagens no culto católico, leia sua Bíblia em: Êxodo 25, 18-22;31,1-6 (Deus manda fazer imagens de Anjos); Êxodo 31,1-6 (Deus abençoa o fazedor de imagens) Números 21, 7-9; (Deus manda fazer imagem de uma Serpente e quem olhasse para a imagem era curado) 1 Reis 6, 18. 23-35; I Reis 7, 18-51; (O Templo de Jerusalém era cheio de imagens e figuras de anjos, animais, flores e frutos) 1 Reis 8, 5-11; (Deus abençoa o templo de Jerusalém cheio de imagens e figuras) Números 7, 89; 10,33-35; (Os judeus veneravam a Arca que tinha imagens de Anjos e se ajoelhavam diante dela que tem imagens) Josué 3, 3-8; (procissão com a arca que tinha imagens) Juízes 18,31 (Josué se ajoelha diante da Arca com imagens para rezar) 1 Samuel 6, 3-11; (imagens são usadas)