Przejdź do głównej zawartości

Matki Bożej Nieustającej Pomocy

Już od 149 lat ikona MBNP czczona jest w kościele św. Alfonsa
26 kwietnia 1866 roku ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy została uroczyście wprowadzona do rzymskiego kościoła p.w. Najświętszego Odkupiciela i św. Alfonsa Liguoriego na Wzgórzu Eskwilińskim. Została ona powierzona redemptorystom przez Papieża Piusa IX wraz z poleceniem, aby „uczynili Ją znaną całemu światu”.
Przełożony generalny Zgromadzenia Redemptorystów o. Michael Brehl już rok temu zapowiedział ogłoszenie Roku Jubileuszowego ku uczczeniu Matki Bożej Nieustającej Pomocy, jako specjalnego czasu łaski dla Zgromadzenia i dla całego ludu Bożego. Będzie on trwał od 27 czerwca 2015 do 27 czerwca 2016. Mottem Roku Jubileuszowego będą słowa: „Matka Boża Nieustającej Pomocy – Ikona Miłości”. Przeżywając ten czas z radością, wdzięcznością i apostolską gorliwością będziemy mogli z nową energią kontynuować dzieło szerzenia czci Maryi w tej ikonie.
Historia kultu Matki Bożej Nieustającej Pomocy w ciągu mijających 150 lat, wraz z pokoleniami współbraci i czcicieli, którzy popularyzują to nabożeństwo, jest głębokim i stałym doświadczeniem macierzyńskiej miłości Maryi, która towarzyszy nam swoim spokojnym i uważnym spojrzeniem, gotowa przynosić nam pomoc, którą trzyma w swoich ramionach – Jezusa, naszego Najświętszego Odkupiciela.

Pragniemy zaprosić również Was, drodzy czytelnicy, do twórczego podjęcia wraz z nami tego wyzwania, aby czynić tę ikonę znaną i kochaną na całym świecie, jako Ikonę Miłości, żywy wyraz obfitego Odkupienia. Jesteśmy przekonani, że nowa fascynacja ikoną Matki Bożej Nieustającej Pomocy i osobiste przekonanie będzie nas prowadzić do owocnej kontynuacji tak ważnego zadania szerzenia jej kultu, które jako redemptoryści otrzymaliśmy w Kościele. Niech wspólna refleksja i modlitwa zachęci nas do szukania nowych inspiracji i sposobów jego wypełniania.
W ramach przygotowań do Roku Jubileuszowego 150-lecia krzewienia kultu Matki Bożej Nieustającej Pomocy, przypominamy pokrótce historię tej cudownej ikony, która cieszy się wielkim nabożeństwem w Kościele powszechnym. Uważana jest za najbardziej czczony wizerunek Maryi, a jej kopie rozpowszechnione są w całym chrześcijańskim świecie.
o. Sylwester Cabała CSsR


Krótka historia ikony Matki Bożej Nieustającej Pomocy

Początki historii rzymskiej ikony Matki Bożej Nieustającej Pomocy toną w mrokach legendy, spisanej w XVI wieku. Mówi ona o pewnym kupcu, który około XV wieku miał wykraść tę ikonę z jednego z kościołów na wyspie Krecie i ukryć w swoim bagażu, aby przewieźć ją okrętem do Rzymu. Z powodu gwałtownej burzy morskiej, która przydarzyła się podczas podróży, statek zaczął tonąć. Gdy załoga w trwodze umieściła wizerunek Madonny na maszcie statku i błagała w modlitwie o ocalenie, groźna burza niezwykle szybko ucichła, a podróżni szczęśliwie dotarli do portu w Italii. To cudowne ocalenie przypisano wstawiennictwu Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

Cudowny obraz umieszczony został w 1499 roku w świątyni pod wezwaniem św. Mateusza na Wzgórzu Eskwilińskim w Rzymie, w którym posługiwali zakonnicy – augustianie, i przez trzysta lat cieszył się wielkim nabożeństwem okolicznych wiernych. Jednak w roku 1798 kościół św. Mateusza na Eskwilinie został zniszczony przez wojska napoleońskie, a obraz Nieustającej Pomocy trafił do innego klasztoru augustianów w Rzymie, gdzie popadł w zapomnienie. Umieszczono go bowiem w domowej kaplicy zakonników, gdzie wierni nie mieli dostępu.

Gdy w połowie XIX wieku przybyli do Rzymu redemptoryści, zbudowali na Eskwilinie swój kościół p.w. Najświętszego Odkupiciela i św. Alfonsa Liguori - ich założyciela. Ponieważ stanął on niedaleko od ruin zniszczonego kościoła św. Mateusza, postanowiono odszukać sławną ikonę, czczoną przed laty w owym starożytnym kościele. Dzięki kilku niezwykłym zbiegom okoliczności obraz udało się odnaleźć, a redemptoryści poprosili ówczesnego papieża Piusa IX, aby podarował im tę ikonę do nowo zbudowanego kościoła. Papież wyraził zgodę, a powierzając obraz redemptorystom miał powiedzieć ich generałowi ojcu Mauronowi: „Uczyńcie ten obraz znanym na całym świecie”. Uroczyste wprowadzenie ikony do kościoła św. Alfonsa odbyło się 26 kwietnia 1866 roku po jej odnowieniu przez polskiego malarza Leopolda Nowotnego.

Liczne rzesze wiernych zainteresowanych obrazem, a także wielość łask uzyskiwanych za wstawiennictwem Matki Bożej w wizerunku Nieustającej Pomocy sprawiły, że 5 maja 1866 roku do rzymskiego kościoła św. Alfonsa przybył w pielgrzymce sam papież Pius IX. W niedługim też czasie zaczęto przygotowania do koronacji obrazu, której dokonano 23 czerwca 1867 roku. Redemptoryści wzięli sobie głęboko do serca papieski nakaz i zaczęli szerzyć kult Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kościele katolickim, rozpowszechniając kopie rzymskiej ikony w całym świecie.


o. Marek Kotyński CSsR

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Diferentes numerações e tradução dos Salmos

Diferentes numerações e tradução dos Salmos Muitas vezes, encontramos em nossas Bíblias e nos folhetos de Missa dois números diferentes em cima de um Salmo. Um número está entre parênteses. E, em geral, a diferença entre os dois números não passa de um. Por que acontece isso? Precisa ser dito, por primeiro, que os Salmos foram escritos, originalmente, na língua hebraica. Assim chegaram a fazer parte das Sagradas Escrituras do povo judeu. Posteriormente, por sua vez, também os cristãos acolheram essas tradições – e, com isso, os Salmos – como suas Sagradas Escrituras, lendo tais textos como primeira parte de sua Bíblia, ou seja, como Antigo Testamento. “Antigo” indica, neste caso, simplesmente aquilo que existiu por primeiro.   A numeração diferente dos Salmos,

Magnificat - Cântico de Maria (Lc 1,46-55)

Magnificat - Cântico de Maria (Lc 1,46-55) Atenção!!! Em breve o novo livro do padre José Grzywacz, CSsR Magnificat: cântico revolucionário de Maria, a mãe de Jesus. CURSO DE MARIOLOGIA -  Pe. Eugênio Antônio Bisinoto C. Ss. R. Organização: Pe. Jozef Grzywacz, CSsR No canto de Maria (Lc 1,46-55), Lucas traz belíssimo hino em que Maria , cheia de fé, louva a Deus em sua vida, na história da humanidade e no povo de Deus. -    O Magnificat é o canto de Maria na casa de Isabel e de Zacarias, em que ela, cheia do Espírito Santo, proclama as maravilhas de Deus em sua existência e no povo. 1.    O canto de Maria foi denominado de Magnificat, primeira palavra na versão desse hino, significando engrandecer ou exaltar.

A BÍBLIA MANDOU E PERMITE O USO DE IMAGENS DE SANTOS

A BÍBLIA MANDOU E PERMITE O USO DE IMAGENS DE SANTOS Sobre o uso de imagens no culto católico, leia sua Bíblia em: Êxodo 25, 18-22;31,1-6 (Deus manda fazer imagens de Anjos); Êxodo 31,1-6 (Deus abençoa o fazedor de imagens) Números 21, 7-9; (Deus manda fazer imagem de uma Serpente e quem olhasse para a imagem era curado) 1 Reis 6, 18. 23-35; I Reis 7, 18-51; (O Templo de Jerusalém era cheio de imagens e figuras de anjos, animais, flores e frutos) 1 Reis 8, 5-11; (Deus abençoa o templo de Jerusalém cheio de imagens e figuras) Números 7, 89; 10,33-35; (Os judeus veneravam a Arca que tinha imagens de Anjos e se ajoelhavam diante dela que tem imagens) Josué 3, 3-8; (procissão com a arca que tinha imagens) Juízes 18,31 (Josué se ajoelha diante da Arca com imagens para rezar) 1 Samuel 6, 3-11; (imagens são usadas)